قدیمیترهای
روستا جملهای مشترک دارند و آن هم این است که امروز دیگر چیزی مانند قدیم نیست ،
حال این « چیزی » که مدام جوانترها ازآن میشنوند و کمتر موفق به درک آن میشوند چه
چیز؟! است .
یاد قدیم برای قدیمیها عموماً با یک حس نوستالوژی دردناک و حسی توأم
از حسرت گذشته همراه است . زیرا مادربزرگها و پدربزرگهای آنها ، دیگر در این دنیا
نیستند تا اعضای خانواده و فامیل را به بهانه صله رحم و دید وبازدید و مناسبتهای مختلف
، دورهم جمع کنند .
هرچند زندگیهای امروزی
به برکت وسائل رفاهی و ماشینی بسیار راحت و آسوده شده است ، ولی درهمین زندگی