ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 |
وقتی که اشنی زِمِر تا بَئیرم زوونه گاز ^^^^ وقتی که به من چشم غره میروی که زبانم را گاز بگیرم
وقتی هرکس خانه بئووه شعرسه وه مقتدا ^^^ وقتی هر کسی میخواهد اختیاردار شعر من باشد
وقتی نلّن که بخونّم ، شه زوون شهسه نماز ^^ وقتی که نگذارند به زبان خودم برای خودم نماز بخوانم
خاهمینه لیلی جان مشت بونه مه دفتره کش^^خب همینه که "لیلی جان" در گوشه دفتر من پر میشود
خاهمینه که دیگه ، لال بونه مه قلمه ساز ^^^ خب به خاطر همین است که ساز قلم من لال میشود
دیگه شاعر مه واری ، انّه قلم ر تاقچه لو ^^^ دیگر شاعر مانند من قلم را لب تاقچه میگذارد
ونه دفتر کشنه ، افتابه کل ، وله ویاز ^^^^^ دفترش (شاعر) در نور آفتاب خمیازه میکشد
شما صد کش بدینی ، بلبل و باغه گوش مچی^ شما بارها نجوای بلبل و باغ را دیده اید
آخه پس کی ونه بئووه ، که چیه وشونه راز ^^^ پس چه کسی می خواهد بگوید که راز آنها چیست
مره کلاق چینّه مدیر ، اِنه خط زنّه مه شعر ^^^ مدیر(وبلاگ) برایم ادا در میآورد و شعرم راخط میزند
چندی اینجه بَکشم ، این مدیره وشیله ناز ^^^ چقدر باید ناز مدیر بی مزه ( و تو دل نرو) را بکشم
اینجه هر کس سرهاده،شهسه کیجاجان راحته ^ اینجا هر کس برای خودش آواز سر بدهد راحت است
فراوون چاپ بونه شعرای بی جواز و با جواز ^^^ شعرهای بی جواز و با جواز زیادی چاپ میشوند
اما اینگنه شه لینگه ، مه بلوره دله سر ^^^^^ اما پایش را روی دل مثل بلور من می گذارند
اما په کنّه مه دسّه ، با بلنده دسته داز ^^^^^ اما دستم را با داس دسته بلند قطع میکنند
خی گلس کنّه و ورگ ململه چش لم لمه په ^^ آب دهان خوک میریزد و گرگ باچشمان خمارمیخرامد
وینّی که دارنه دهونه ، ته تنه ور یک وجه واز ^^ می بینی که دهان را نزد تو یک وجب باز کرده است
منه هایهای اگه نئووه ، مه قلمه چمر نیه ^^^ اگر های های من نباشد و صدای قلم من نیاید
شمه همّاز خنه بونه ، همّازیه ورگ و وراز ^^^ گرگ و خوک با همکاری هم شریک شما می شوند
شونه صد کش دیره شهر اما نوینّه شه خدا ^^ بارها به شهر دور می رود ولی خدایش را نمی بیند
این خدا نیشته منه گاله سر خنه ، نا که حجاز^ این خدا بالای سر من خانه گلی نشسته نه در حجاز
وقتی ناامنه شمه دیّن ، و مِن دومّه وره ^^^^ وقتی بودن شما امینیت ندارد و من این را می دانم
مه سه توف شنّه تاریخ ، تا بَئیرم زوونه گاز^^^ زبانم لال تاریخ به من تف میاندازد اگر کاری نکنم
من نلمّه سگه واش بَئیره ، شمه مرز سره ^^ من اجازه نمیدهم که علف هرز شالیزار شما را بگیرد
من وجین کمبه شمه لتکا دله ، چوئر و چماز ^^ من از باغچه شما علف های هرز را می زدایم
لینگه نمّه مَره دم ، دسته شه کنگلی کلی ^^ پا را کنار مار و دست را در لانه زنبور قرار نمیدهم
دومّه باد یارنه آدم ره ، زهر نیش مَر و ماز ^^^ می دانم که زهر اینگونه مار و زنبور، ورم ایجاد می کند
اما نمّه ضربعلی ، شام بخره وره کباب ^^^^^ اما اجازه نمی دهم که ضربعلی شام کباب بره بخورد
یارعلی بچا پلا ، با دِ تا بپلاسّه پیاز ^^^^^ و یارعلی برنج سرد با دو تا پیاز پلاسیده
وینّی روش گیرمه و قَه کمّه و خومّه به شهسود ^میبینیطغیانمیکنموفریادمیزنموبهسودخودمیخوانم
مثله اون روخنهی ، کرخه و کارون و هراز ^^^^ مانند رودخانه های کرخه و کارون و هراز
تکه ومّه اسا ، خامبه که بخشش هاکنین ^^^ الان دهنم را می بندم تقاضا می کنم که مرا ببخشید
اگه بَیّه شمه خدمت ، مه زوون خله دراز ^^^^ اگر در خدمت شما زبانم خیلی دراز است
کیوس گورانی