اگر فکر تو با ما یار باشد *** در این کندو عسل بسیار باشد
اگر فکر تو با ما یار باشد *** در این کندو عسل بسیار باشد
غیاثکلا دارای یک سنت فکری است که هرچند نسبت به تفکرات موجود در
کشور و سایر ملل ، متفاوت و خاص نیست ، ولی
حضور زنده و سیّال آن بعنوان یک نوع نگاه
مستقل به عالم و آدم ، تمایزی آشکار در تفکر پیشینیان اهل محل و تحصیلکردگان قدیمیاش ایجاد نموده بود ، که غیاثکلا را در مقایسه با محلات دیگر متفاوت میکرد . سنت
فکری و اندیشهی عمیقی که ارزشهایی چون فضیلت ، دانش ، معرفت ، تقوی ، اخلاق ، شجاعت
و .... را در ذیل خود داشت و آنچنان درک و نگرش والایی ، به اهالی اعطا نموده بود
که مرتبت و شآن وموقعیت روستا فراتر از حد معمول رقم خورده و بزرگانش نقشی بارورتر و ثمربخشتر
داشتند ، تا آنجا که اعاظم و اکابر قریههای دیگر را ، نیازمند و مشتاق و شیفتهی همنشینی
و ارتباط و انتساب با شخصیتهای فکری وفرهنگی و اهالی بزرگوار این روستا مینمود . زیرا
در جوامع روستایی بستهی آن روزگار که حتی فرهیختگان روستاها دچار انسداد فکری و
اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بودند ، انبساط همه جانبهای که در اندیشه و نگرش غیاثکلاییها
حاکم بود ، چهرهای خاص و برجستهتری از روستا را نمایان میساخت . و از آنجا که این
سنت فکری در میان نخبگان روستا به گونهای نبود که در لایهها و بدنه عوام روستا ،
بهگونه ای دیگر جلوه کند ، لذا تب و تاب و تلاطم و فعالیت اجتماعی موجود در روستا ، فقط منحصر به قشر تحصیلکردهی
روستا نبود و همگان را شامل میگردید .
پس ضرورت دارد تا همواره این سنت فکری مدنظر و
مورد عنایت ویژه قرار گرفته و با مصالح آن ، بناهای فکری جدید و نو ایجاد گردد . و
بدیهی است اگر به هر دلیل و یا غفلتی ، این سنت فکری نادیده انگاشته شود بیتردید هر
بنای فکری تازه ای که ساخته میشود پایه هایش سست خواهد بود . از آنجا که هر سنت فکری
که در هر جامعهای شکل میگیرد اصولاً ریشه در تاریخ و فرهنگ همان جامعه دارد و نیز نظر به اینکه سنت فکری این روستا نیز از دل
تاریخ و فرهنگ همان جماعتی بر آمده است که بانیان روستا تلقی میشوند ، بنابراین اگر
بخواهیم اندیشههای نوین امروزی که از طریق نسل جدید روستا شایع میگردد ، به تمامی
ارکان سنت و فرهنگ روستا رسوخ ننماید و
روستا دچار انحطاط و بیگانگی فرهنگی نشود ، لازم است تا طی اصلاحگری مستمر ، این
سنت فکری مداوماً باز آفرینی شود .
با بازآفرینی مستمر این سنت فکری و معرفی
دارندگان و مروّجین آن ، به تدریج هالههای ابهام و نادانستگی از چهره روستا کنار
رفته و نسل جدید علاوه بر شور ناسیونالیستی به درک صحیح از شعوری که در روح فرهنگی
و سنتی روستا مستتر است دست خواهند یابند .