درونها تیره شد ، باشد که ازغیب / چراغی بر کند خلوت نشینی

قبل ازانقلاب وقتی 14 سال داشتم  ازطریق رادیو تصنیف‌هایش را که با نام سیاوش پخش می‌شد ، گوش میدادم . سالهای  54 تا 57 اوازهایش را که می‌شنیدم  ، برای بهتر فهمیدن اشعار آن  ، دیوان حافظ - رباعیات خیام - کلیات سعدی- اشعار جامی  و مولانا.... و اثار موزون و منظوم ادبیات ایرانی را می‌خریدم و همان اشعاری را که استاد میخواند به دقت مطالعه میکردم . من اگر چه ان سالها با کتابهای قصه‌ی صمد بهرنگی وصادق چوبک و جمالزاده و صادق هدایت و اثارمشیری و نیما و اخوان و شاملو ودیگر شاعران معاصر نیز اشنا شدم اما الحق که با آوازهای شجریان بود که حافظ  را شناختم و با شنیدن اثار استاد شجریان بود که به درک فرهنگ و ادبیات کشورم رسیدم وبا اساتید موسیقی کشورم آشنا شدم  .علاقه ام به صدای استاد بود که بزرگانی مثل شهناز و بنان و قوامی و محمودی خوانساری را شناختم .

اگر شجریان نبود شاید توفیق نمی‌یافتم تا منطق وجودی جهان را در اشعار حکیم عمر خیام دریابم ، باید بی پرده بگویم که شجریان به درستی فرستاده‌ای از دل فرهنگ پربار این دیار کهن و درخت تنومند و سایه افکن هنر دوران ماست . و به راستی که بایست همهٔ ترانه‌های مولانا ، سعدی و حافظ را در مقام معرفی پدیده‌ای چون محمدرضا شجریان  به کلام آوریم .

اگر او نبود، حضور مولانا ، سعدی  و حافظ  تنها در محدودهٔ  تنگ مکتب خانه‌های مدرن اسیر می‌ماند. شجریان به حق توانست در پی نیم قرن آوای آسمانی ، مردم را با رسولان معرفت و تغزل آشنا کند . به عبارت دیگر، هم کاروان کلمات ملکوتی این بزرگان ، و هم مردم مشتاق این عصر و این سرزمین ، مدیون عبور پیروزمندانه‌ی او از خرمن شعله‌ور سکوت هستند . هر بار که سکوت و ستم اراده میکرد تا خاموشی را وبال بلوغ ملت کند ، هم ایشان بود که بیرق سه رنگ رویا‌ها را برافراشته و باعث می‌شد تا طوفان‌ها به احترام عمل و آمال اش از یورش و طغیان بازمانند .

شجریان علاوه بر اینکه بزرگترین پدیده موسیقی ایرانی در صد سال اخیر است ، در چند سال اخیر نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا کرده است. وی این نقش را نه تنها در سالهای اخیر بلکه از ده‌ها سال پیش نیز بخوبی ایفا کرده است.هنرمند فرهنگی و اجتماعی کسی است که علاوه بر آنکه به هنر و فرهنگ خود توجه می‌کند به فکر مردم است و دقت می‌کند که مردم چه می‌خواهند و فقط به فکر سود خود نیست و حافظ و نگهبان فرهنگ و هنر و آرمانهای ملی و مردمی خود است .

در دوره‌ای که موسیقی حرام شد وی توانست برعلیه یک نوع ذهنیت غلط غلبه کند . او همزمان در طول تاریخ هنر را آموخته و در عرض تاریخ زبان گویا و صدای مردم بوده است .

امروز به حق شجریان قابل ستایش است ، چراکه  نشان داد هنرمند برای روح و روان ملت کار می‌کند . امروز موسیقی ایرانی با اسم ایشان گره خورده است . و ایشان امروز پشتوانه‌ فرهنگی ما محسوب میشود . زیرا شجریان نقش بزرگی در گسترش شعر و ادبیات داشته است امروز اگر به اقصی نقاط کشور مانند روستا‌ها سفر کنیم می‌بینیم که آحاد مردم غزلیات سعدی و حافظ را از حفظ کرده‌اند که بخشی از این محفوظات به دلیل گوش کردن به آثار شجریان است .

استاد شجریان بار‌ها از حقانیت مردم و هنرایرانی دفاع کرد و چهره‌ای را به وجود آورد که باعث شد صدای ایشان آمیخته با تاریخ  این سرزمین شود . و بار‌ها این چهره را به خاطر مردم و اجتماع فدا کرده است .