سپهسالار عشق

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست 

عروج خونین روح کاینات، امام عاشقان و سالار شهیدان امام حسین (ع) به جانب حضرت معشوق ، تشنگان طریق محبوب  را در ماتم آن دُرِّ یگانۀ عرصه عشق ، واله و سرگردان کرده است.
از دیرباز تا کنون حسینیه ها ، تکیه ها ، و زاویه ها برای سالار شهیدان(ع) مراسم عزاداری برگزار می‌کنند و برخی تا ده روز معتکف شده شبانه ‌روز در عزای سالار شهدا سوگواری می‌کنند. 
 امام حسین و شهیدان کربلا مقیمان بهشت وصال حق تعالی هستند که با درهم شکستن قفس دنیا، به کوی دوست پروازی ابدی کرده اند. سیدالشهداء خورشید فروزان و شکوفۀ به ثمر نشستۀ محفل واصلان محبوب است ، زیرا ریشۀ درخت وجود مبارک او از ذات اقدس الهی توانگر شده است. 

حضرت سید الشهداء از سوز شوق دل الهی خویش هر آن طلب استعلای وجودی می نماید و حضرت محبوب نیز  آواز قبول وصال صلا میدهد. 
از آنجا که در نظام هستی، انسان خلاصه موجودات و دل خلاصه انسان است ،  لذا امام حسین (ع) سنگ محک ومعیاری است که دل ، به مثابۀ جایگاهی رفیع که همۀ اعمال و احوال و مقامات وجودی آدمی به آن بستگی دارد به آن تشبیه می شود. 
شهیدان قافلۀ کربلا ، سمبل اعلای شهیدان تاریخ اند که سرافرازانه مقامات سلوک خونین عاشقانه را در کربلا دشت پر بلای امتحان خونین الهی طی کرده اند. آنها به ظاهر مُـرده اند اما در واقع به حیات اعلای طیبه استعلا یافته اند که بسی برتر از عالم ظاهر است. کاروان شریف اسرای کربلا "پادشاهان مقام قرب دوست" هستند و بین آنها و حضرت محبوب هیچ رادع و مانعی نیست.
شمع آل محمد،  تا حقّ ظاهر بُوَد ، حقّ را مُتابع بُوَد و چون حقّ مفقود شد شمشیر برکشید و تا جان عزیز فدای شهادت خدای عزَّوجلّ نکرد نیارامید.
"اصل او در زمین علیین و فرع او اندر آسمان یقین". بیان نزولِ انوارِ الهی در عالم ممکنات بود که به مدد تجرد وجودی و "معرفت" که مقدمۀ عاشقی است با تکیه بر بالهای عاشقی، برتر و فراتر از مرغان هوایی در ساحت حضرت دوست پرواز کرد.

وی و یارانش  پادشاهان عالم غیب اند که به یاری عشق، باب های عوالم پنهان را گشوده اند و از جمله رموز توفیق آنها در این پرواز عاشقانه، رهایی از "انواع خود" است. چرا که آنها با شکستن درِ زندانِ تو در تویِ طبیعت وَ نفسِ خویش بابِ مخزنِ اسرار الهی را گشوده اند. و بدینسان مقتدا و راهبر فقیران و درویشانِ کوی دوست شدند. 

شهیدان کربلا ، مقیم دریای وجود بیکران حضرت واجب الوجوداند که از روز الست آشنای او بودند. "اَلَست بِرَبِّکُم؟  قالوُا بَلی". (سوره اعراف، آیه 173). 
خلاصه اینکه سپهسالار عشق (امام حسین) سمبل آزادگی ظاهری و باطنی است و پیام واقعی او درکربلا معرفت ، عشق و آزادگی است.