سیدةنساءالعالمین

سری کجاست که در وی هوای کوی تو نیست؟
دلی کجاست، که سرمست آرزوی تو نیست؟

روز سوم جمادی الثانی مصادف است با وفات حضرت صدیقه‌کبری فاطمه‌زهرا(ع)، بزرگ‌بانویی که در فرهنگ اسلام، سیدةنساءالعالمین (سرور بانوان جهان)، نامیده شده است.
فاطمه‌زهرا الگوی برجسته‌ی یک مبارز و پیکارگر در میدانهای نبرد عقیدتی و سیاسی و اجتماعی با ارتجاع جاهلی دین‌فروش و قدرت‌طلب بود و به‌دلیل همین شجاعت و شهامت ایستادگی دربرابر آنها و شفافیت مطلق در دفاع از ارزشهای توحیدی و انسانی بود که پیامبر اسلام به ‌او لقب برترین زنان جهان را داد.
فاطمه(ع) چهارمین دختر پیامبر اسلام حضرت‌محمد(ص) و خدیجه(ع) است. حضرت‌محمد از همسر بزرگوارش خدیجه(ع) ۶فرزند داشت که ۴دختر و دو پسر بودند. پسران، قاسم و طاهر نام‌داشتند و دختران به‌ترتیب زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه نامیده شدند.
دختران پیامبرکه به‌تمامی از اولین‌زنان پیش‌قدم در اسلام به‌شمار می‌روند، در‌آغاز اسلام دست به ‌فداکاریهای درخشانی زدند. از‌جمله، رقیه و ام‌کلثوم با‌اینکه به‌تازگی عروس شده بودند، به‌خاطر حفظ دین خویش،جدایی از شوهران خود(پسران ابولهب) را ترجیح دادند .
فاطمه(ع) در طول زندگی کوتاهش‌(حئاکثر تا 28 سالگی) ، در سه‌مرحله نقش بسیار مهمی در معرفی حقیقت اسلام و رساندن پیام محمد(ص) ایفا نمود.
اولین‌دوره، زمانی بود که پیامبر در مکه آماج کین‌توزی جاهلی قریش قرار داشت. در این‌دوران، فاطمه در دفاع از پیامبر دل به‌خطرها می‌زد و سر از پا نمی‌شناخت.
دوران بعدی در مرحله هجرت پیامبر به‌مدینه است. در این‌دوران مسئولیت فاطمه، شناساندن و احیای شخصیت زنان و تربیت نسل جدیدی از زنان موحد بود. یکی از القاب حضرت فاطمه «محدّثه» است یعنی کسی که پیامها و سخنان پیامبر را برای دیگران بیان می‌کرد. زنان مدینه از سخنان گرم و شیوای فاطمه به‌وجد می‌آمدند و به‌عنوان یک انسان مستقل و یک موحد و مسلمان قد می‌کشیدند.
سومین مرحله در رسالت فاطمه(ع) ‌ ، پس‌از وفات پیامبر بود. زمانی که دین و جامعه جوان به‌جامانده از پیامبر با انحرافها و کجرویها در معرض تهدید قرار گرفته بود. دراین‌دوران‌ فاطمه به ‌سابقه بی‌همتای علی در اسلام و برتری او در جهاد و دانش و تقوا استناد می‌کرد و باکی نداشت ازاین‌که دفاع او از کسی که همسرش نیز بود‌ ، ازسوی افراد سطحی‌نگر و یا مغرض چگونه ممکن است‌ تعبیر شود. او سفارش پیامبر اکرم در روز غدیر را خاطرنشان می‌کرد و بر جایگاه علی به‌عنوان یگانه برادر عقیدتی پیامبر تأکید می‌کرد و تصریحات فراوان پیامبر در فضیلت و ارجحیتهای دینی و مبارزاتی علی را نقل می‌کرد.
مضمون مبارزه‌یی که فاطمه(ع) پس‌از پیامبر به‌پیش برد، معرفی پیشوای شایسته موحدان پس‌از محمد(ص) بود. این‌همان‌آزمونی بود که فاطمه تا پایان عمر به‌آن‌پرداخت. و پس‌ازاو نیز مضمون مبارزه‌یی تاریخی شد که پرچمش همواره بر دوش اهل‌بیت پیامبر دراهتزاز ماند. این‌مبارزه، دفاع از علی(ع) و شناساندن چهره واقعی اسلام بود.
فاطمه حتی در آخرین لحظات حیاتش چنین خواست که پیکرش نیز پرچم اعتراضی علیه برداشتهای انحرافی و ارتجاعی جاهلی از اسلام در تاریخ باشد. پس به‌هنگام وفات و آن‌گاه که سفر خود به‌جاودانگی را نزدیک احساس کرد، به‌علی(ع) وصیت و سفارش کرد که او را شبانه و در اختفا و بدون حضور هیچ‌کس غیر از خانواده کوچک خودش به‌خاک بسپارد، و مزار او را نیز از همگان پنهان دارد، اینچنین بود که محبوب‌ترین کس پیامبر که به‌فاصله بسیار کوتاهی پس از او درگذشته بود، در غربتی جانگداز، در تاریکی و خلوت شب توسط شویش و کودکان خردسالش و زن برده آزاد‌شده‌یی که فاطمه را عاشقانه دوست می‌داشت، در جایی ناشناس به‌خاک سپرده شد و مزارش نه‌تنها برای مردم آن‌زمان، بلکه برای همیشه ناشناخته ماند‌.
اگر‌چه پیکر فاطمه، آن‌روز، غریبانه و ناشناس در خاک خفت، اما خودش چشمه جوشان و کوثر فزایندگی، دنباله‌داری، پویایی و ماندگاری گردید که در تاریخ روان شد. و از دامن این‌چشمه‌ی سرشار از خیر و بالندگی بود که نسل پاک پیشوایان اسلام انقلابی و مردمی برخاستند.
این‌چشمه همچنان درحال جوشش است، و نوشندگان از این‌چشمه اکنون هزاران هزار شیعه ی مجاهدی هستند که در عرصه مبارزه با مرتجعین دین‌فروش حضور دائمی دارند و دامن آیین توحید را از لوث شرک و کفر و ارتجاع  پاک می‌سازند و خلقی را از جهالت و مکر ملحدین و دین‌فروشان می‌رهانند.