فوتبال بنگاه سوداگری

اول  - پرسپولیس

پرسپولیس در دی ماه سال 1342 شمسی توسط علی عبده در شمیرانات و محل بولینگ عبده تأسیس و به سرعت به محبوب‌ترین تیم کشور و آسیا تبدیل شد. این تیم در دوران حیات ۱۵ ساله‌اش از بدو تأسیس تا پیروزی انقلاب تنها یک مدیرعامل را به خود دید و از ثبات مدیریتی برخوردار بود. علی عبده از آمریکا به ایران آمده  و در جامعه ورزشی این کشور در رشته بوکس صاحب عنوان قهرمانی بود . او پس از انحلال باشگاه شاهین در سال 1346 بازیکنان این تیم را به پرسپولیس برد و پدر معنوی و اولین مدیر این تیم شد . عبده در سال 1358 به علت ایست قلبی در آمریکا درگذشت .

پس از پیروزی انقلاب، مرحوم عزیزی و فرامرز امینیان به طور موقت از سوی تربیت بدنی مأمور اداره‌ی پرسپولیس شدند. پس از تشکیل بنیاد مستضعفان باشگاه پرسپولیس و بولینگ و تأسیسات آن که درآمدزا بود مصادره و در اختیار این بنیاد قرار گرفت. در سال ۱۳۶۰، سازمان تربیت بدنی نام بولینگ عبده و پرسپولیس را به مجموعه ورزشی «شهید چمران» تغییر داد که با مخالفت‌های جدی بازیکنان این تیم روبرو شد.

در سال‌های ابتدایی دهه‌ ۶۰ به خاطر نگاهی که مسئولان کشور به ورزش و به ویژه فوتبال داشتند نه بنیاد مستضعفان و نه تربیت بدنی حاضر به‌ اداره‌ی پرسپولیس و یا تخصیص بودجه به آن نبودند و رتق و فتق امور این تیم با علی پروین و محمود خردبین بود که در نقش بازیکن، مربی و سرپرست به اداره‌‌ی این تیم نیز مشغول بودند. در این دوران پروین پرسپولیس را از طریق هدایایی که از طریق فوتبال‌دوستان و هوادارانش می‌گرفت و با کمترین هزینه اداره می‌کرد.

در سال ۶۵ بنیاد مستضعفان تصمیم به اداره‌ی تیم گرفت و مدیریت آن را به عباس وکیل مدیر بخش «رفاه و ‏تفریحات سالم» بنیاد مستضعفان سپرد. وکیل که از فعالان مؤتلفه بود مدیرکل سازمان ایرانگردی و جهانگردی شد. وی نام پرسپولیس را به «آزادی» تغییر داد. اما چند روز بعد در ۲۷ بهمن ۱۳۶۵ تربیت بدنی به خاطر مصالح امنیتی، با صدور اطلاعیه‌ای نام باشگاه را به «پیروزی» تغییر داد. زیرا مسئولان امنیتی از این که ده‌ها هزار تماشاگر فریاد «آزادی، آزادی» در استادیوم و خیابان‌ها سر دهند را با مصالح امنیتی مغایر می دیدند .

وکیل، در آستانه‌ی حضور پرسپولیس در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا در سال ۶۷ بر اساس سیاست قهرمان‌زدایی، پروین را که محبوبیت چشمگیری داشت از سرمربیگری پرسپولیس کنار گذاشت اما پس از شکست پرسپولیس از تیم محمدان بنگلادش که در تاریخ فوتبال ایران سابقه نداشت و حذف این تیم از مسابقات برکنار گردید و پروین دوباره به پرسپولیس بازگشت. گفته می‌شد بازیکنان پرسپولیس به خاطر مخالفت با تصمیم وکیل ، به عمد بازی را به تیم محمدان واگذار کردند. پس از برکناری وکیل ، عباس گلیجانی و طباطبایی اداره‌ی پرسپولیس را به عهده گرفتند اما همه‌ کاره‌ی پرسپولیس تا سال ۶۹ همچنان علی پروین بود که در قالب یک تیم و با روش‌های سنتی آن را اداره می‌کرد و نه باشگاه ورزشی.

در دوران ریاست رفیق دوست بر بنیاد مستضعفان تمایلی در مسئولان این نهاد برای اداره‌ی پرسیولیس نبود و به همین دلیل اداره‌ی آن به تربیت بدنی واگذار شد که از همانسال (سال 1369) عباس انصارفرد مدیر عامل پرسپولیس شد . غفوری فرد ریاست این سازمان در سال ۱۳۷۰ امتیاز باشگاه را به مؤسسه فرهنگی ورزشی پیروزی ، مرکب از حسین محلوجی وزیر معادن و فلزات، امیر عابدینی استاندار سابق لرستان، آذربایجان شرقی، خراسان و معاونت وزارت صنایع و عباس انصاری‌فرد که مدیرعامل وقت پرسپولیس و مسئول حراست سازمان تربیت بدنی و مدیرکل حوزه ریاست این سازمان بود هبه داد.

از سوی دیگر شرکت فرهنگی و ورزشی پرسپولیس در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1370 با ۵/۵۰ درصد سهام توسط اسماعیل وفایی یکی از سرمایه‌داران به نام ایران، ۴۹ درصد توسط سازمان تربیت بدنی و نیم درصد سهام توسط حسین منتظرالموعود، تاسیس و خود را مالک باشگاه معرفی ‌کرد. سرمایه این شرکت ۱۰۰ هزار تومان بود که به ۱۰۰ سهم هزارتومانی تقسیم شده بود که ۳۵ هزار تومان آن پرداخت شده و بقیه در تعهد صاحبان سهام بود!

عباس انصاری فرد نماینده سازمان تربیت بدنی به سمت رییس هیات مدیره و حسین منتظر‌الموعود به سمت نایب رییس هیات مدیره و اسماعیل وفایی به سمت عضو هیات مدیره و مدیرعامل به مدت دو سال انتخاب شدند.

بعدها در دهه‌ی ۸۰ دعوای حقوقی بین سهامداران فوق و رقبایشان پیش آمد که دادگاه چنانچه انتظار می‌رفت رای به مالکیت تربیت بدنی داد.

پرسپولیس از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶در دوران وزارت حسین محلوجی بر وزارت معادن و فلزات ، تحت مدیریت این وزارت بود و حسن (امیر) عابدینی مدیرعامل پرسپولیس و سپس رئیس فدراسیون فوتبال شد.

عابدینی از قبل فوتبال به ثروت هنگفتی رسید و سرمایه‌گذاری زیادی در دوبی و داخل کشور دارد. همسران او خریدهایشان را از دبی و برندهای مشهور جهان می‌کنند.

مدیرعاملی پرسپولیس بعد از تغییر دولت در سال 77 و بازگشت پرسپولیس به بنیاد مستضعفان ، همچنان با عابدینی بود. سال ۷۹ در دوران ریاست فروزنده بر بنیاد مستضعفان ، نوبت به حجت‌الاسلام محمدعلی زم و سازمان تبلیغات اسلامی رسید تا از خوان نعمت پرسپولیس بهره‌مند شوند. زم به خاطر وجود پتانسیل تبلیغاتی پرسپولیس برای تبلیغات این سازمان ، تصمیم گرفت از این برند در جهت جذب جوانان و علاقه‌مندان استفاده نماید.

پس از محمدعلی زم ، مدیریت پرسپولیس در سالهای 1380 و 1381 به عباس انصاری‌فرد که مهره‌ای امنیتی بود رسید . میراث او برای پرسپولیس چک‌های بی‌محلی بود که بی‌دریغ خرج شده بود و باعث شد انصاری‌فرد مدت‌ها از دست طلبکارها فراری و ناپدید شود.

سپس مدیریت بین علی پروین ، علی میرزایی بمدت شش ماه دست به دست شد تا اینکه  مهرعلیزاده رئیس سازمان تربیت بدنی ، اداره این باشگاه را از خرداد 1381 تا تابستان 1383 به سردار اکبر غمخوار (مسئول قبلی لجستیک سپاه پاسداران و معاونت وقت جهانگردی و ایرانگردی رفیق دوست در بنیاد مستضعفان) سپرد .

غمخوار پرتنش‌ترین و بحرانی‌ترین دوران مدیریت پرسپولیس را رقم زد و سرانجام به دلیل اختلاف و دودستگی و عدم موفقیت ، این تیم را ترک کرد.

حجت‌الله خطیب ( مدیر کل تربیت‌بدنی تهران ) با توجه به روابط گسترده‌ای که با مسئولان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال داشت از سال 1383 به مدیرعاملی پرسپولیس رسید و سرانجام پس از یکسال در پائیز 1384 بخاطر ناتوانی مجبور به استعفا شد. پس از کناره‌گیری خطیب مراکز نظارتی ، قبول مسئولیت او در پرسپولیس را مغایر قانون و جرم تلقی کرده و او را تحت پیگرد قرار دادند.

محمد حسن انصاری فرد مدیرعامل بعدی بود که او نیز کاری از پیش نبرد و بر میزان بدهی‌های این تیم افزود و پس از برکناری با اتهامات گوناگونی از سوی جانشیانش روبرو شد.

بعد از وی در دوران رئیس جمهوری احمدی نژاد ، حبیب کاشانی عضو شورای شهر تهران که دارای سال‌ها سابقه‌ی جبهه و چندین سال فرماندهی حوزه بسیج در غرب تهران بود ، از سال 1386 مدیرعامل پرسپولیس شد. وی و سایر مدیران ورزشی ، به خاطر عدم شناخت قوانین بین‌المللی به ویژه در ارتباط با قرارداد‌های بین‌المللی ، این باشگاه در پی فسخ قرارداد یکجانبه‌ی رافائل ادرئو مهاجم اهل نیجریه، با بحران مواجه شد. دادگاه عالی ورزش در مورد رافائل که از بیماری هپاتیت رنج می‌برد و تنها در شش بازی به میدان رفت پرسپولیس را موظف دانست که ۴۲هزار یورو به وی، ۱۳۲ هزار یورو به باشگاه فنلاندی "کوپیان پالاسیورا" و ۱۵ هزار فرانک سویس به دادگاه بابت داوری پرونده بپردازد. اما دیرکرد در پرداخت‌ها، نه تنها باعث افزایش جریمه‌ها شد، بلکه فیفا را نیز واداشت فدراسیون فوتبال ایران را مجبور به کسر شش امتیاز از تیم پرسپولیس کند و در صورت طولانی تر شدن این تاخیر، احتمال سقوط پرسپولیس به رقابت‌های دسته یک نیز وجود داشت. بازیکنان خارجی که توسط دلالان با هزینه‌‌ی بسیار زیاد به پرسپولیس و دیگر تیم‌ها تحمیل می‌شوند یکی از راه‌های سرکیسه‌کردن باشگاه و غارت اموال عمومی است.

بعد از او از مهر 1388 داریوش مصطفوی شانس خود را آزمود. در این دوران ضرابی همکلاسی محسن آقازاده‌ی علی‌آبادی رئیس تربیت بدنی مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس شد.

پس از مصطفوی ، دوباره حبیب کاشانی به پرسپولیس آمد وحضور سعیدلو معاون اول اجرایی رئیس جمهور  و نهایتاً پس از کاشانی ، حتی مدیرعاملی سردار رویانیان از نیمه دوم سال 1390  نیز نتوانست مشکلات  پرسپولیس را حل و فصل کند.

لطفاً در ادامه مطلب به ترکیب هیأت مدیره پرسپولیس از سال ۱۳۸۱ تا کنون توجه بفرمائید .

 

دهه هشتاد با دعواهای مدیریتی و جنگ سهام آغاز شد و تغییرات پی در پی مدیران و مربیان نفس تیم پرسپولیس را گرفت و باعث شد نتایج ضعیفی برای این تیم که در دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ قوی‌ترین تیم ایران بود رقم بخورد و روزهای پر فراز و نشیبی را پشت سر بگذارد

ترکیب هیأت مدیره پرسپولیس از سال ۱۳۸۱ تا کنون 

سال ۱۳۸۱: اکبر غمخوار، سید‌ضیاءالدین شجاعی برهان، محمود خسروی وفا، جلیل سازگارنژاد، محمد دادکان، جعفر کاشانی، پورمحمدی

اکبر غمخوار همه کاره بود - محمود خسروی وفا مسئول حفاظت بیت رهبری و از نزدیکان بیت و نزدیک به سه دهه مسئول فدراسیون جانبازان و معلولین و معاون وزارت ورزش و جوانان - جلیل سازگارنژاد عضو هیأت رئیسه مجلس ششم - سید ضیاءالدین شجاعی برهان عضو هیأت مدیره شرکت نفت پارس و مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری ری و عضو هیأت مدیره موسسه آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی .

در این دوران علی پروین را از تیم دور کردند و با این که پرسپولیس با مربیگری او و ناصر ابراهیمی به قهرمانی در لیگ رسیده بود بگوویچ را جانشین او کردند. پروین نیز با خرید امتیاز تیم آذربایجان با نام سرخپوشان در بازی‌های زیرگروه لیگ دسته دوم شرکت کرد و راهی مرحله‌ی بعدی شد. بازی‌های این تیم نزدیک به ده‌هزار نفر تماشاگر داشت که مبین محبوبیت پروین بود. به همین دلیل او را در سال ۸۳ دوباره به با عنوان مدیر فنی به پرسپولیس بازگرداندند.

سال ۱۳۸۳ حجت‌الله خطیب، سیدضیاء‌الدین شجاعی برهان، ابراهیم آشتیانی، پورمحمدی ، محمدرضا زادمهر، جعفر کاشانی

 محمد دادکان ، جعفر کاشانی ، ابراهیم آشتیانی ، و محمدرضا زادمهر جزو پیشکسوتان پرسپولیس بودند و عملاً نفوذ چندانی در مدیریت تیم نداشتند و تنها به منظور جور شدن جنس در هیأت مدیره انتخاب شده بودند.

سال ۱۳۸۴ محمد مایلی کهن، علی سعیدلو، عباس انصاری فرد، فداحسین مالکی، محمدحسین نژاد فلاح

ریاست جمهوری احمدی‌نژاد شروع شده بود و وی تلاش می‌کرد تا نزدیکان‌ خودش را در هیأت مدیره جاسازی کند.

محمدمایلی‌کهن نه از موضع پیشکسوتی بلکه بدلیل اینکه کارمند تربیت بدنی بود انتخاب شد -  پرویزسروری عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس - فداحسین مالکی با سابقه‌ی امنیتی درحساس‌ترین دوران به عنوان سفیر فوق العاده و نماینده تام الاختیار جمهوری اسلامی ایران در افغانستان مشغول بود. او در دوران جنگ فرماندار زاهدان بود و همزمان مسئولیت پشتیبانی از لشکر 41 ثارالله سپاه و لشکر 88 زرهی ارتش را به عهده داشت . بعد از جنگ مدیرکل ستادی وزارت کشور شد و همزمان ریاست هیأت تخلفات وزارت کشور را نیز عهده دار گردید. سپس معاون سیاسی و امنیتی استانداری همدان و استان مرکزی شد. عاقبت به معاونت سازمان بازرسی کل کشور منصوب گردید و همزمان عضویت در هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری شورای نگهبان در استان تهران را همراه با ابراهیمی از بیت‌ رهبری ، علی رازینی و مصلحی وزیر سابق اطلاعات، بر عهده داشت. بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد به دعوت او در ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور به عنوان جانشین رئیس جمهور و دبیرکل ستاد به خدمت مشغول شد - محمدحسین نژاد فلاح نماینده ساوجبلاغ و معاون سابق احمدی‌نژاد و بنیاد شهید ، عباس انصاری فرد مسئول سابق حراست تربیت بدنی ، سعیدلو از نزدیکان احمدی نژاد و معاون او ، حبیب کاشانی بسیجی و عضو شورای شهر - بیادی عضو شورای شهر. 

این افراد کمترین تخصصی در فوتبال نداشتند و تنها به مدد نزدیکی به مسئولین حکومتی به هیأت مدیره راه یافته بودند.

سال 1386  حبیب کاشانی ، حسن بیادی ، پرویز سروری ، محمد حسین نژاد فلاح ، علی سعید لو

در این دوره نیازی به حضور پیشکسوت‌ها ندیدند .

سال 1387 داریوش مصطفوی ، محمدرضا آخوندی ، محمدحسین نژاد فلاح ، علی سعیدلو ، حسین هدایتی

محمدرضا آخوندی سخنگو و مدیر سابق روابط عمومی سازمان تربیت بدنی از نزدیکان رئیس جمهور و مهرداد بذرپاش بود که می‌رفت تا مدیرعامل باشگاه سایپا هم بشود که با مخالفت‌های جدی روبرو شد - حسین هدایتی را به خاطر کمک مالی به باشگاه با وعده‌ی فروش سهام پرسپولیس به هیأت مدیره بردند که شرح مربوط به این شخص در پایان همین نوشته آمده است - در این دوران قاضی علی محدثی که سابقاً معاون کمیته انضباطی فوتبال بود و دارای پست قضایی در دادگستری ، به ریاست کمیته انضباطی تیم پرسپولیس رسید . 

سال 1390  محمد رویانیان ، محمدحسین نژاد فلاح ، علی یروین ، محمد پنجعلی ، لطف‌الله فروزنده دهکردی

در این دوره با توجه به حضور علی پروین و محمد پنجعلی سعی شد تا حدودی دل پیشکسوت‌ها را به دست آورده و آن‌ها را در مدیریت سهیم کنند. سردار رویانیان از مدیریت سوخت به پرسپولیس منتقل شد تا تزریق سرمایه‌های مالی به باشگاه را هدایت کند و سردار لطف‌الله فروزنده دهکردی وزن سپاهیان را سنگین‌تر می‌کند.

سال 1391 فداحسین مالکی، مهدی تاج، محمد رویانیان، علی پروین، محمد حسین نژاد فلاح

فداحسین مالکی چهره ی امنیتی که در بالا گفته شد -  مهدی تاج و رویانیان سپاهی - محمدحسین نژاد فلاح نماینده سابق مجلس و مشاور وزیر ورزش و جوانان - در این دوران از بهروز ریخته‌گران سرمایه‌دار وابسته به حکومت اهل اصفهان - و همچنین سردار محمد کوثری بازیکن سابق ابومسلم خراسان و فرمانده سپاه محمد رسول‌الله و عضو کمیسیون امنیت مجلس - و فرهاد دانشجو وزیر آموزش عالی به عنوان اعضای احتمالی هیأت مدیره نام برده می‌شد.

سال 1392 محمد جمشیدی ، محمد حسن نامی ، محمود خوردبین ، رویانیان ، علی پروین ، محمد صادق اکبری

دوباره همه چیز زیر و رو می‌شود. محمدصادق اکبری معاون بخش جوانان وزارت ورزش و جوانان به ریاست هیأت مدیره می‌رسد - محمد حسن نامی وزیر ارتباطات و فن‌آوری - محمد جمشیدی سال‌ها ریاست هیأت مدیره باشگاه پیکان را به عهده داشته و پس از مخالفت‌‌های جدی مجبور به کناره‌‌گیری از باشگاه پیکان می‌شود تا همزمان در دو هیأت رئیسه حضور نداشته باشد

عابدینی که مدیرعامل داماش بود ، در آخرین تغییر و تحولات  قائم مقام باشگاه پرسپولیس شد تا برای جانشینی رویانیان دورخیز کرده باشد.  

محمدمهدی نبی ، جمشید زارع و بهروز منتقمی که سال‌ها در سازمان تربیت بدنی مسئولیت داشتند ، در سال‌های اخیر قائم مقام پرسپولیس بوده‌اند .

محمود سالارکیا معاون بدنام امور زندان‌های دادستان عمومی و انقلاب تهران سعید مرتضوی که مدت‌ها سوژه‌ی مطبوعات بود اکنون معاون حقوقی باشگاه پرسپولیس است .

*****************

حسین هدایتی در سال ۱۳۴۲ در محله‌ی دولاب تهران به دنیا آمد و در سال ۶۰ در هیجده‌سالگی به جبهه اعزام شد. وی که عضو ناحیه‌‌ی مقاومت مالک اشتر بود در لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله خدمت کرد و سپس مسئولیت امور پرسنلی سپاه پاسداران ناحیه‌ ۱۰ تهران را به عهده گرفت. پدرش کارگاه کوچکی به نام استیل آذین داشت که میله پرده تولید می‌کرد و چرخ امرار معاش خانواده هدایتی را می‌چرخاند. هدایتی که کارمندی معمولی بود در کنار فعالیت در سپاه به واسطه‌ی رانتی که از آن برخوردار بود به خرید و فروش زمین و توسعه‌ی کارگاه پدری پرداخت و در دو دهه‌ی گذشته به ثروتی افسانه‌ای دست پیدا کرد. وی همانند دیگر سرمایه‌داران نو کیسه با تاسیس شرکت‌های مختلف بدون ارتباط منطقی با یکدیگر تسهیلات و امتیازات فراوانی را از بانک‌ها و وزارتخانه‌‌ها و بنیادهای دولتی دریافت می‌کند به گونه‌ای که همه چیز به نام یک نفر تمام نشود.

با یک جستجوی ساده در روزنامه رسمی کشور، می‌توان به فهرستی از شرکت‌هایی که هدایتی در یک دهه گذشته تاسیس کرده و یا در آن سمتی کلیدی گرفته است دست پیدا کرد :‌استیل‌آذین-کشت‌وصنعت خلیج نای بند - مدیا گستر رونا - شرکت سرمایه‌‌گذاری اتحاد شکوفای‌ایرانیان سهامی‌ خاص - شرکت توسعه صنعت خاور آذین - شرکت کشت و صنعت خلیج نایبن - شرکت صنایع گالوانیزه فجر سپاهان - موسسه خیریه رهروان حضرت زهرای اطهر - شرکت تولیدی صنعتی افروز آذین تجارت سهامی‌خاص - شرکت سرمایه گذاری توسعه صنعت خاورساز - شرکت صنایع غذایی کرانه جنوب البرز - شرکت فرآورده‌های لبنی گیلان شیر

وی علاوه بر مالکیت املاک و مراکز تجاری در اکثر کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس و ایران ، زمین‌های کشاورزی بسیاری در ایران را نیز به مالکیت خود در آورده است . بزرگترین شرکت پرورش میگوی ایران متعلق به اوست . و علاوه بر سهام بازار مبل ایران یکی از بزرگ‌ترین سهامداران بانک خصوصی تات و سرمایه‌گذار هتل ۲۳ طبقه‌ی سیروس ، هتل ۵۲۰ ملیون دلاری جزیره‌ی کیش است . او همچنین روابط ویژه‎ای هم با وزارت صنعت ، معدن و تجارت داشته و دارد .

یکی از روش‌های وی برای پیشرفت انجام فعالیت اقتصادی در پوشش مراسم مذهبی و امورخیریه است . وی دوستان نزدیک خود را از میان مداحان مشهور و بانفوذ انتخاب می‌کند و منزل او از معدود منازلی است که منصور ارضی و سعید حدادیان در آن‌جا برنامه اجرا کرده‌اند و سایر مداحان سیاسی و مشهور نیز با وی روابط خوبی دارند . وی در زمره‌ی کسانی بود که در مراسم ختم پدر سعید حدادیان شرکت کرد .

یکی از محل‌های درآمد هدایتی ، پول فروش شهر تهران تحت عنوان «تراکم» توسط شهرداری است که سود سالانه‌ی آن‌ سر به میلیاردها تومان می‌زند . و گویا از همین پول در فوتبال ایران سرمایه‌گذاری کرده است .

هدایتی مدتی رئیس هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس بود. رسانه‌های داخلی خبر از آن می‌دادند که وی پس از تحکیم نفوذ خود در میان مداحان و فوتبال ، وارد حوزه اقتصاد زیرزمینی شده است . وی در سال ۸۶ با همکاری علی پروین امتیاز باشگاه اکباتان را برای استیل‌آذین به 800 میلیون تومان از غلامرضا رهنما مالک این تیم که در امارات اقامت داشت خریداری کرد که با صرف هزینه‌های میلیاردی عاقبت به دست دوم سقوط کرد. او با سپردن سکان هدایت این تیم به سردار مصطفی آجورلو و مسئول تربیت سپاه و قائم مقام کردن ناصر شهسواری تلاش کرد حمایت آن نهاد را با خود داشته باشد. خودش می‌گوید در زمان مدیریت آجورلو در استیل آذین ۱۵ میلیارد تومان هزینه کرده است و یک رقم ۵ میلیارد و نیم به پرسپولیس کمک کرده است.

هدایتی عاقبت سال گذشته با حضور در فدراسیون فوتبال و طی جلسه‌ای با علی کفاشیان تیم بزرگسالان باشگاه استیل آذین را که در لیگ دسته دوم قرار دارد به فدراسیون فوتبال واگذار نمود. همچنین مقرر گردید فدراسیون فوتبال از محل درآمد امتیاز تیم مذکور اقدام به پرداخت کلیه هزینه های حضور این تیم در لیگ دسته دوم نماید . شرکت توسعه و تجارت صبا با شکایت از هدایتی مدعی شد که مالکیت باشگاه استیل آذین به این شرکت واگذار شده است.

در حالی که گفته می شود مجموع بدهی وی به سیستم بانکی کشور ۱۸۰ میلیارد تومان بوده تنها ۷ میلیارد تومان برای این بدهی وثیقه ارائه شده است.

هدایتی که سردمدار خصوصی‌سازی در لیگ برتر محسوب می‌شد و مدعی بود حاضر است پرسپولیس را با رقمی معادل ۱۰۰ میلیون تومان بخرد و پیش‌تر از این‌ها اعلام کرده بود سال 91، آخرین سال حضور او در فوتبال ایران خواهد بود، روزی نبود که در صفحات سایت‌ها و روزنامه‌ها نباشد . او در جمع‌آوری امضا برای برکناری کفاشیان که تازه استقلال یافته بود حضور داشت . هدایتی در تاکتیک دیگری اقدام به خرید یکی از تیم‌های لیگ برتری کرد؛ این درحالی‌ بود که مستقیم و غیرمستقیم می‌خواست باشگاه‌ها را در مقابل فدراسیون فوتبال قرار دهد. او که زیرپوستی به داماش گیلان کمک مالی می‌کرد، 70 درصد سهام ملوان را در اختیار گرفت تا همه او را مالک بی‌چون و چرای ملوان بندرانرلی بدانند . در همین حال ، او به سراغ تیم بحران‌زده‌ی گهر زاگرس رفت . تیمی که تقریبا سقوطش حتمی شده بود. گهر زاگرس که در زمره‌ی اموال مه‌آفرید امیرخسروی محسوب می‌شد با قراردادی ، به صورت اجاره به شرط تملیک ، در اختیار برادرش حسن قرار گرفت و به استیل آذین گهر درود تغییر نام داد . هدایتی در سال 91 به صورت غیر رسمی چند باشگاه فوتبال لیگ دسته یک و فوتسال و حتی شنیده شده فوتبال ساحلی را اداره کرد

در سال ۸۸ شرکت استیل آذین ایرانیان، ۳۴ درصد از سهام باشگاه تراکتورسازی را در توافقنامه ای خریداری کرد . وی به دنبال خرید امتیاز تیم‌های ابومسلم و راه‌آهن نیز بود . او گفته است چنانچه تیم ملی اسپانیا برای بازی با تیم ملی به ایران بیاید مخارج آن را خواهد پرداخت  .